Opis książki:
Żółta tapeta Charlotte Perkins Gilman to przełomowe i niepokojące opowiadanie badające psychologiczne skutki izolacji i tłumienia kobiecego głosu. Narracja prowadzona jest w formie wpisów do dziennika i przedstawia losy bezimiennej kobiety cierpiącej na depresję poporodową. Jej mąż, lekarz, zaleca jej „kurację odpoczynkową” i izoluje ją w pokoju z osobliwą żółtą tapetą.
Z biegiem dni, spędzanych w samotności, stan psychiczny bohaterki się pogarsza. Staje się obsesyjnie zaabsorbowana wzorem tapety, wierząc, że widzi za nią uwięzioną kobietę, która próbuje się wydostać. To, co początkowo jest cichym niezadowoleniem, przeradza się w szaleństwo, gdy wewnętrzny świat narratorki rozpada się pod ciężarem opresji i braku zrozumienia.
Po raz pierwszy opublikowane w 1892 roku, Żółta tapeta uznawane jest dziś za klasykę literatury feministycznej — przejmującą i krytyczną analizę społecznego i medycznego traktowania zdrowia psychicznego kobiet w XIX wieku.
